به نرم‌افزارهایی می‌گویند که افراد می‌توانند در کد منبع آنها تغییر ایجاد کرده و یا اشکالات (باگ) احتمالی آنها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرم‌افزار است که می‌تواند هم برای نرم‌افزارهای آزاد و هم برای نرم‌افزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود. در نرم‌افزارهای اپن سورس، کد اولیه نیز در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد و امکان اعمال تغییرات و یا سفارشی نمودن آن متناسب با خواسته استفاده کنندگان، فراهم می‌گردد. افرادی که از ایده Open Source حمایت می‌نمایند بر این اعتقاد هستند که با اجازه دادن به اشخاصی که علاقه مند به تغییر کد اولیه هستند، امکان استفاده مفیدتر از برنامه فراهم و احتمال بروز خطاء در آنان، کاهش خواهد یافت.
انعطاف پذیری، هزینه پایین و گستردگی توسعه دهندگان، از ویژگی‌‌ها و نکات مورد توجه در نرم افزارهای متن باز برای سازمان ها و برنامه نویسان است. این نوع برنامه‌‌ها، دست برنامه نویسان را در توسعه یا تغییر آنها باز می‌گذارد و سازمان‌ها را به هدفی که دارند نزدیک‌تر می‌‌کند. در حالیکه برنامه نویسان در تعامل با نرم‌افزارهای تجاری معمولاً محدود به تغییرات سطحی هستند. در صورتی که هدف استفاده کامل از یک راهکار باشد، هزینه پیاده سازی نرم‌افزار کمتر خواهد بود در غیر این‌صورت ممکن است هزینه‌‌های سفارشی کردن یک محصول اپن سورس به مراتب بیشتر از خرید یک محصول تجاری آماده باشد. عدم ضمانت و پشتیبانی فنی از موارد نگران کننده در خصوص نرم‌افزارهای اپن سورس است. با وجود مجوزهایی که برای اعمال تغییرات و یا اصلاحات در این نوع نرم افزار ها وجود دارد، باز هم سوء استفاده هایی صورت می گیرد.
چرا OpenSource؟
- امنیت بیشتر
- کیفیت بالاتر
- انعطافپذیری و قابلیت سفارشیسازی
- آزادی بیشتر در تجارت و فروش محصول
میزان محبوبیت نرم‌افزارهای متن باز و افزایش روزافزون رویدادهای برگزار شده مرتبط با آن:
